Gençler Neden Çalışmak İstemiyor?

Son dönemde sıkça duyduğumuz bir cümle var: "Gençler çalışmak istemiyor."

Sizce bu doğru mu?

Gerçekten de çalışmak istemeyen bir nesil mi var karşımızda?

Eğer böyle bir nesil varsa, sebebi ne?

Hadi gelin, bunu birlikte irdeleyelim.

Gençlerin iş gücüne katılmaması ya da daha doğrusu katılmak istememesi aslında yalnızca tembellik ya da isteksizlikten kaynaklanmıyor. Düşünsenize, siz bir genç olsanız ve sadece yaşamınızı idame ettirebilmek için çalıştığınızda, günün sonunda kalan tek şey yorgunluk ve tatminsizlik olsa, ne yapardınız? O zaman belki de bir soru daha soralım: Çalışmak, gerçekten bir genç için yalnızca bir işte çalışıp maaş almak anlamına mı geliyor? Yoksa yaşam koşullarını iyileştirmek, bir gelecek kurabilmek için bir araç mı?

Bugün gençler, çoğu zaman aldıkları maaşla yalnızca temel ihtiyaçlarını karşılayabiliyorlar. Birikim yapmaları, ev alıp bir yaşam kurmaları, hatta birkaç yıl içinde bir araba sahibi olmaları neredeyse imkansız. Şimdi size sorayım, bu koşullar altında, insan çalışmaya nasıl motive olabilir? Çalışmaya başlayan bir gencin, maaşı sadece geçinmek için yeterliyse, birikim yapması, ev alması ya da kendini geliştirmesi neredeyse imkansız. Üstüne bir de stresli, toksik bir çalışma ortamı eklenince, bu gençlerin motivasyonlarını kaybetmeleri hiç de şaşırtıcı değil, değil mi?

Belki de en büyük sorun, gençlerin artık iş dünyasında kendilerine bir gelecek görememesi. Bugün sosyal medyada gördükleri, internette takip ettikleri insanlar onların hayal ettiği dünyaları sunuyor.

Birçok genç, dünyayı gezip YouTube'da içerik üretmek, e-spor oyuncusu olmak gibi hayaller peşinde. Hatta bu tarz işlerin artık daha kazançlı olduğunu biliyorlar. "Peki ya iş hayatı?" derseniz, onları tatmin edici bir yanıt alıyorlar mı? Maaşların düşük, çalışma koşullarının kötü olduğu bir sistemde, gençlerin geçmişte olduğu gibi "Astronot olacağım" ya da "Doktor olacağım" gibi hayaller kurmasını beklemek ne kadar doğru?

İnternet sayesinde her şey gözler önüne serildi. Gençler, dünyanın dört bir yanındaki iş dünyası, ekonomiler ve sosyal adaletsizlikler hakkında her an bilgi sahibi olabiliyor. Yolsuzluklar, adaletsiz uygulamalar ve zenginlik eşitsizliği, onları ne kadar daha fazla çalışmak zorunda bırakabileceğini sorgulatıyor. Bugün bir gencin hayali, geçmişte olduğu gibi para kazanmak ve büyük bir işadamı olmak değil. Hayalleri daha sade. Orta halli bir yaşam, bir ev, bir araba... Belki de zengin olmak istemiyorlar, ama en azından insanca bir yaşam sürmeyi hak ettiklerini düşünüyorlar. Sadece, bunun için çalışmak zorunda bırakılmak istemiyorlar.

Sizce de haklılar mı? Gerçekten bir işte çalışarak hayatta kalmak, yaşam kalitesini arttırmak mümkün mü? Yoksa bu sistem gençlerin yaşamla ilgili hayallerini öldürüyor mu?

Bu noktada bir başka önemli mesele daha var. Gençler çalışmak istemiyor diyerek tüm suçu onlara atmak haksızlık olur. Bu sorunun kökenine inmeden, sadece gençlerin tercihlerine bakarak bir değerlendirme yapmak doğru değil. Birçok genç, çalışma isteğini kaybetmiş olsa da, buna zemin hazırlayan ekonomik ve toplumsal koşulların farkında. Onlar, yaşamlarını sürdürebilmek için günde 8 saat çalışırken, gelecekte emekli olma hayalini bile görmediklerini biliyorlar. Gençlerin bu koşullar altında ne yapması bekleniyor? Motivasyonlarını neyle bulacaklar?

İş dünyasında gerçek bir değişiklik yapmak, sadece daha iyi maaşlar sunmakla ya da daha iyi çalışma koşulları sağlamakla değil; aynı zamanda bu nesle onurlu bir gelecek vaadi sunmakla başlar. Gençler, yalnızca hayatta kalmak için değil, aynı zamanda hayallerini gerçekleştirmek için de çaba harcamalı. Ancak bugün geldiğimiz noktada, bu bir hayal haline gelmişken, çalışmak ne kadar cazip olabilir?

Gelin, bu konuyu biraz daha düşünelim. Sizce, gençlerin çalışma isteksizliğinin asıl kaynağı ne? Onlar gerçekten tembel mi, yoksa içinde bulundukları sistem mi onları hayal kırıklığına uğrattı?